Szczyt glikemiczny

Coraz bardziej powszechne zjawisko nadwagi i otyłości wymaga podjęcia istotnych działań na poziomie społecznym i indywidualnym. Poważne potraktowanie problemu wymaga podjęcia działań polegających na zmianie stylu życia, przestrzeganiu zasad zdrowego odżywiania się oraz regularnym podejmowaniu aktywności fizycznej. Ważne jest bowiem zrównoważenie bilansu energetycznego, zmniejszając z jednej strony ilość spożywanych kalorii i zwiększając z drugiej strony ich spalanie,poprzez ruch.

Bardzo ważne jest również zwrócenie uwagi na procesy gromadzenia się tłuszczu, w których liczy się nie tylko “ilość”, lecz także “jakość” przyjmowanych kalorii.

Szczególnie ważną rolę odgrywają wahania poziomów glukozy we krwi występujące w ciągu dnia, po spożyciu węglowodanów, zwanych również cukrami. Układ pokarmowy trawi je i przetwarza na glukozę. Po posiłku, szczególnie zbyt obfitym w węglowodany, dochodzi do wzrostu stężenia glukozy we krwi (glikemii).

Wzrost poziomu glikemii stymuluje ważny gruczoł układu trawiennego, zwany trzustką, do wydzielania hormonu, „insuliny”, który dociera przez krew do wszystkich tkanek organizmu.

Insulina:

• sprzyja wykorzystaniu glukozy przez wszystkie komórki organizmu;
• stymuluje przechowywanie nadmiernej ilości glukozy w formie tłuszczów, a w szczególności w postaci trójglicerydów, w obrębie tkanki tłuszczowej (lipogeneza);
• zapobiega przenoszeniu się tłuszczów z rejonów jego występowania (lipoliza), gdy dostępność dużej ilości glukozy sprawia, że wykorzystanie zasobów energetycznych przestaje być potrzebne.

Insulina zatem umożliwia przywrócenie glukozy we krwi do prawidłowych poziomów zarówno za sprawą komórek wykorzystujących ją do produkcji energii, jak i procesu gromadzenia jej nadmiaru w formie tłuszczu.